YİNE MERHABA !!!

Yaklaşık 2 yıl aradan sonra sonunda bir şeyler yazmaya karar verdim.

Nasıl başlasam, neler yazsam diye düşünene kadar bir yerlerden başlamam gerektiğini düşündüm. Muhtemelen ilk başta bu yazıyı sadece birkaç kişi okuyacak, ama olsun kendime güveniyorum. Bu sefer istikrarlı olmaya kararlıyım J

Dün akşam “Julie & Julia” yı seyrediyordum (herhalde onuncu kez filan), işte o zaman insanın hayatında bir amacı olması gerek diye düşündüm. Günlük yapılacak küçük bir şey de olsa, bir amaç bir hedef çok önemli. İnsanı, en azından beni, belirli bir rutinden kurtarıp gerçek hayatı yaşamaya yardımı olacak herhangi bir şey.

Bütün gün bilgisayarın başında aynı işleri yapmaktan bir süre sonra canımın başka bir şey yapmak istememeye başladığını fark ettiğimde gerçekten kendime acıdım …

İnsan ne çabuk tembelliğe alışıyor. Hafta sonu sahilde yürüyüşe çıkmak yada evimizin tam karşısındaki spor salonuna gitmek bile insanın gözünde büyümeye başlıyor.

Ara not (yada itiraf) : İki haftadır spora gitmiyorum, tam da kilo vermeye başlamıştım. Ama masumane bir sebebim var, izindeyim J

İşte tam da bu sebeplerden dolayı her gün ufak tefek bir şeyler karalamaya kararlıyım.

Saat 23:18 itibariyle fotomodellik yapmaya karar veren kumrularımızdan birinin İzmir’in muhteşem gün batışlarından birinin önünde verdiği poz ile yazımı sonlandırıyorum.

İyi uykular …